|
Ο J.M. Tancoigne, πρόξενος στα Χανιά, γράφει για την Ίο του 1812:
«Ένας οικισμός με διακόσιες εστίες σκαρφαλωμένες στην κορυφή του σχεδόν απροσπέλαστου βράχου, με δεκαπέντε τουλάχιστον εκκλησάκια και πάνω από εκατόν πενήντα παρεκκλήσια στους λόφους και τις κοιλάδες […] Οι νησιώτες τρέφονται κυρίως με κριθαρένιο ψωμί, σύκα, μέλι, καλό κρασί, μέτριας ποιότητας ελιές, πορτοκάλια και λεμόνια […] Οι άντρες είναι σχεδόν όλοι ψαράδες και ναυτικοί […] Όμορφες οι γυναίκες, επιδεικνύουν τους χειροποίητους σκούφους και τις κάλτσες που πλέκουν συνεχώς».
|