κοινό νησιωτών, το
Ομοσπονδιακή οργάνωση των νησιών του Αιγαίου, η ίδρυση της οποίας αποδίδεται στον Αντίγονο Μονόφθαλμο και τοποθετείται χρονικά το 313 π.Χ. Το κοινό, που φαίνεται πως τέθηκε υπό την προστασία του ιερού του Απόλλωνα στη Δήλο, επέτρεπε στον Αντίγονο να ελέγχει τα νησιά και να τα χρησιμοποιεί ως εφαλτήριο για τη μετάβασή του στον κυρίως ελλαδικό χώρο. Εκτός από τη λατρεία του Απόλλωνα, στο κοινό θεσπίστηκαν λατρείες προς τιμή των Αντιγονιδών και αργότερα προς τιμή των Πτολεμαίων.

μετόχι
Στη βυζαντινή περίοδο, μετόχι ονομαζόταν η ιδιοκτησία που παραχωρούνταν σε ένα μοναστήρι ως πρόσοδος και λειτουργούσε ως παράρτημά του. Τα μετόχια συνήθως βρίσκονταν σε απομακρυσμένες θέσεις ως προς το μοναστήρι στο οποίο ανήκαν, και περιλάμβαναν διάφορες εγκαταστάσεις (εκκλησία, κελιά, ξενώνες κλπ).