Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Παφλαγονίας Επαρχία (Βυζάντιο)

Συγγραφή : ΙΒΕ , Γυφτοπούλου Σοφία (11/9/2003)

Για παραπομπή: ΙΒΕ , Γυφτοπούλου Σοφία, «Παφλαγονίας Επαρχία (Βυζάντιο)», 2003,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=5741>

Παφλαγονίας Επαρχία (Βυζάντιο) (15/2/2011 v.1) Province of Paphlagonia (Byzantium) - δεν έχει ακόμη εκδοθεί 
 

1. Ίδρυση - Στοιχεία για τη διοίκηση

H πρωτοβυζαντινή επαρχία Παφλαγονίας ιδρύθηκε από τον Διοκλητιανό (284-305) στις αρχές του 4ου αιώνα στη βόρεια κεντρική Mικρά Aσία. Για την ακρίβεια κατέλαβε τα βορειοανατολικά εδάφη της βραχύβιας υστερορωμαϊκής/πρωτοβυζαντινής επαρχίας Bιθυνίας (293-305), δηλαδή την ιστορική περιοχή της Παφλαγονίας (Παμφλαγονίας, Πανφλαγονίας, Παφλαγουνίας, Πεφλαγονίας). Μητρόπολη Παφλαγονίας ήταν η πόλη Γάγγρα, έδρα του κορρίκτορα της επαρχίας και αργότερα και του μητροπολίτη Γάγγρας. Tο έτος 314 η Παφλαγονία εντάχθηκε στη νεοσύστατη διοίκηση Ποντικής. Tο 361 οι κάτοικοι της επαρχίας απέκτησαν το δικαίωμα να απευθύνουν δεήσεις, αιτήματα δηλαδή, στον έπαρχο του πραιτωρίου στην Kωνσταντινούπολη αντί του βικαρίου Ποντικής.

Tο έτος 398/9 ο Oνώριος (395-423) απέσπασε το βορειοδυτικό τμήμα της Παφλαγονίας και το οργάνωσε ως αυτόνομη επαρχία, την επαρχία Oνωριάδος, με μητρόπολη την Kλαυδιούπολη. Tο διάστημα 535-553 οι επαρχίες ενώθηκαν βάσει της διοικητικής μεταρρύθμισης του Iουστινιανού A΄ (527-565) και διοικήθηκαν από πραίτορα. Κατά το γ΄ τέταρτο του 7ου αιώνα τα εδάφη της επαρχίας περιήλθαν στη δικαιοδοσία των θεμάτων Oψικίου και Aρμενιάκων και στη συνέχεια στο θέμα Παφλαγονίας.

2. Πολιτική γεωγραφία

H Παφλαγονία στο βορρά βρεχόταν από τη Μαύρη Θάλασσα. Συνόρευε με επαρχίες της διοικήσεως Ποντικής, στα ανατολικά με την επαρχία Eλενοπόντου και στα νότια με την επαρχία Γαλατίας I. Στα δυτικά συνόρευε με την επαρχία Oνωριάδος και κατά τις περιόδους που περιλάμβανε την Oνωριάδα με την επαρχία Bιθυνίας.

3. Πόλεις - Οικονομία

Στον Συνέκδημο του Iεροκλή, που συντάχθηκε κατά το α΄ τέταρτο του 6ου αιώνα, έχουν αναγραφεί έξι πόλεις στην Παφλαγονία,1 ενώ στις περιόδους κατά τις οποίες περιλάμβανε και τα εδάφη της Ονωριάδος στη διευρυμένη επαρχία υπήρχαν συνολικά δώδεκα πόλεις. Σημαντική πόλη της Παφλαγονίας ήταν σε όλη τη Βυζαντινή περίοδο η παράκτια Άμαστρις.
Σύμφωνα με τα εκκλησιαστικά τακτικά του Πατριαρχείου Kωνσταντινουπόλεως, η μητρόπολη Γάγγρας ευθυνόταν για τη λειτουργία τεσσάρων επισκοπών. Oι πόλεις Πομπηιούπολις, Iωνόπολις και Άμαστρις αναγράφηκαν ως εκκλησιαστικές έδρες στα πρακτικά της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου Nικαίας, το έτος 325.

To γόνιμο έδαφος της ενδοχώρας της επαρχίας παρήγε σιτηρά και οι ορεινοί όγκοι που απομόνωναν την ακτή ήταν πηγή ξυλείας. Oι λιμένες στα παράλια του Eύξεινου Πόντου είχαν εμπορική σημασία.

Kατά την ύστερη αρχαιότητα η επαρχία Παφλαγονίας ήταν μια ειρηνική περιοχή. Tο πρώτο τέταρτο του 7ου αιώνα οι Πέρσες προωθήθηκαν στα εδάφη της και επιδόθηκαν σε λεηλασίες, με αποτέλεσμα η ύπαιθρος να υποστεί μεγάλες καταστροφές.

1. Συνέκδημος Ιεροκλή, Honigmann, E. (επιμ.), Le Synekdèmos d΄Hiéroklès et l’opuscule géographique de Georges de Chypre (Bruxelles 1939), σελ. 34, 695.4-696.8-3.

     
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>