Στα μέσα του 6ου αιώνα η Θήβα βρισκόταν σε περίοδο ακμής. Οι σλαβικές επιδρομές όμως του 580 επέφεραν παρακμή του αστικού τρόπου ζωής κατά τους μεταβατικούς χρόνους (7ος-8ος αιώνας). Στα τέλη του 9ου αιώνα ορίστηκε έδρα του στρατηγού του θέματος Ελλάδος. Τους επόμενους τρεις αιώνες γνώρισε μεγάλη οικονομική ευμάρεια. Μετά τη φραγκική κατάκτηση αποτέλεσε πρωτεύουσα του δουκάτου Αθηνών και Θηβών. Από το 1460 οι Οθωμανοί έγιναν κυρίαρχοι μέχρι την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους (1829).

περισσότερα...

Το χωριό Θίσβη βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του Ελικώνα και κατοικείται ήδη από τους Μυκηναϊκούς χρόνους. Η αρχαία ονομασία του διατηρήθηκε έως και την Πρωτοβυζαντινή εποχή, ενώ τη Βυζαντινή περίοδο μετονομάστηκε σε Καστόριο. Κατά τους Μεταβυζαντινούς χρόνους έως τις αρχές του 20ού αιώνα ήταν γνωστό ως Κακόσι ή Καστοριά. Νότια της Θίσβης βρίσκεται το επίνειο της αρχαίας πόλης, το λιμάνι Βαθύ, με ίχνη κατοίκησης έως και τον 11ο αιώνα τουλάχιστον.

περισσότερα...

Η κοινότητα της Ξηρονομής είναι κτισμένη στις νότιες υπώρειες του Ελικώνα, σε υψόμετρο 190 μέτρων. Αποτελεί αρκετά κομβικό σημείο, απέχοντας λίγα χιλιόμετρα από τη Θίσβη, τις Θεσπιές και την Αλυκή. Μάλιστα, σε κοντινή απόσταση από τη σημερινή κοινότητα αναφέρεται από τον Παυσανία ο αρχαίος Δονακών. Η ύπαρξη οικισμού στην Ξηρονομή κατά τους Βυζαντινούς χρόνους αποδεικνύεται από τις λιγοστές αλλά σημαντικές αρχαιολογικές μαρτυρίες που έχουν έρθει στο φως.

περισσότερα...

Η αύξηση του πληθυσμού στη Βοιωτία κατά τη διάρκεια της μέσης βυζαντινής και φραγκικής περιόδου ώς τον 13ο αιώνα παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό εντός των ορίων του αρχαίου οικισμού. Ο 14ος αιώνας και οι αρχές του 15ου ήταν μια καταστροφική περίοδος για τους οικισμούς της Βοιωτίας: η ύπαιθρος εγκαταλείφθηκε σε μεγάλη κλίμακα και ο πληθυσμός συγκεντρώθηκε στις δύο περιφερειακές πόλεις, τη Θήβα και τη Λιβαδειά, καθώς και σε περιορισμένο αριθμό μεγάλων χωριών. Η άνθηση των πληθυσμών της Βοιωτίας και της...

περισσότερα...