Το 1147 η Θήβα δέχθηκε την επίθεση των Νορμανδών του Ρογήρου Β΄, βασιλιά της Σικελίας, και κυριεύτηκε χωρίς σοβαρή αντίσταση. Σπίτια, καταστήματα, εκκλησίες και μοναστήρια λεηλατήθηκαν συστηματικά, πολύτιμα σκεύη και υφάσματα κατασχέθηκαν, ενώ συνελήφθησαν και απήχθησαν, με προορισμό τη Σικελία, οι καλύτεροι (άνδρες και γυναίκες) καλλιεργητές και τεχνίτες, βαφείς και υφαντές της ακμάζουσας εκεί μεταξοβιοτεχνίας.

περισσότερα...

Στα μέσα του 10ου αιώνα, και συγκεκριμένα το έτος 943, η Βοιωτία και η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας δέχθηκε την επίθεση των Μαγιάρων Τούρκων (Ούγγρων). Οι ημινομάδες αυτοί, αφού λεηλάτησαν και κατέστρεψαν οικισμούς και αιχμαλώτισαν πληθυσμούς, έφυγαν προς τη Βόρεια Βαλκανική, όπου λίγα χρόνια αργότερα (959) ηττήθηκαν οριστικά από τους Βυζαντινούς.

περισσότερα...

Η μάχη των Βασιλικών συνιστά χαρακτηριστικό παράδειγμα αφενός του τρόπου διεξαγωγής του πολέμου των ελληνικών επαναστατικών σωμάτων σε ορεινές στενές διαβάσεις, αφετέρου της σημασίας που είχε για την εξέλιξη του αγώνα ο ανταγωνισμός μεταξύ τόσο των Eλλήνων όσο και των Oθωμανών στρατιωτικών αρχηγών.

Η μάχη της Πέτρας αποτελεί την τελευταία μάχη του αγώνα, αλλά επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου που ο ελληνικός επαναστατικός στρατός αντιμετώπιζε σε στενές διαβάσεις και οχυρωμένος πίσω από κατασκευασμένα οχυρώματα τα ισχυρότερα οθωμανικά στρατεύματα που διέθεταν μεγαλύτερο αριθμό ανδρών, ιππικό και πυροβολικό και, στα τελευταία χρόνια του αγώνα, τακτικά στρατιωτικά τμήματα.

Στα τέλη Αυγούστου του 338 π.Χ. στην πεδιάδα της Χαιρώνειας, στις όχθες του Κηφισού ποταμού, πραγματοποιήθηκε μια ιστορική μάχη ανάμεσα στο Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας και τις συνασπισμένες ελληνικές πόλεις της Στερεάς Ελλάδας, της Εύβοιας και της Πελοποννήσου, υπό την ηγεσία των Θηβαίων και των Αθηναίων. Στόχος των συνασπισμένων ελληνικών πόλεων ήταν να θέσουν τέλος στις επεκτατικές βλέψεις του Φιλίππου για το νότο. Αφορμή στάθηκε η παρέμβαση του τελευταίου στη διαμάχη μεταξύ της δελφικής...

περισσότερα...

Στις 6 Μαρτίου του 1379 η Θήβα, πρωτεύουσα του Καταλανικού δουκάτου, δέχθηκε την επίθεση της Εταιρείας των Ναβαραίων, που ενεργούσε για λογαριασμό του Νέριο Ατζαγιόλι, στρατοπεδάρχη της Κορίνθου. Η πόλη υπέκυψε στην επίθεση των Ναβαραίων, οι οποίοι την παρέδωσαν στον Νέριο, αφού προηγουμένως τη λεηλάτησαν. Ένα χρόνο αργότερα (1380) καταλήφθηκε από την ίδια Εταιρεία και η Λεβαδειά, ενώ η Αθήνα υπέκυψε στον στρατό των Ατζαγιόλι οκτώ χρόνια αργότερα, το 1388.

περισσότερα...

Το Μάιο του 1944 γερμανικές δυνάμεις εγκαθίστανται στη Φθιώτιδα και τη Βοιωτία με στόχο να ανασυγκροτηθούν αλλά και να ελέγξουν τη δράση των ανταρτικών δυνάμεων. Στις 10 Ιουνίου ο 2ος λόχος του Ι/7 τάγματος των Ες-Ες πήρε διαταγή να εκκαθαρίσει την περιοχή γύρω από το Δίστομο. Οι γερμανικές δυνάμεις κατευθύνθηκαν στο χωριό και, όταν οι αρχές του χωριού αρνήθηκαν να τους δώσουν πληροφορίες για τους αντάρτες, σκότωσαν με τον πιο ανάλγητο και αμείλικτο τρόπο 233 από τους 300 κατοίκους του οικισμού...

περισσότερα...

Στο δεύτερο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ. η Θήβα άρχισε να αναδεικνύεται ως ισχυρή δύναμη στην κεντρική Ελλάδα, λαμβάνοντας δια της βίας ηγετική θέση στη Βοιωτική Ομοσπονδία. Η άνοδός της οφείλεται σε μια σειρά χαρισματικών ηγετών, κυρίως του Πελοπίδα και του Επαμεινώνδα, οι οποίοι αναδιοργάνωσαν το στρατό και ανέπτυξαν τη φάλαγγα ως κύρια δύναμη στο πεδίο των μαχών. Η άνοδος της Θήβας σηματοδοτείται από τη μάχη των Λεύκτρων (371 π.Χ.), όπου για πρώτη φορά η Σπάρτη γνώρισε ήττα σε χερσαία...

περισσότερα...