Το 1303, ύστερα από πρόσκληση του Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου, μια ομάδα δυτικών μισθοφόρων, με την ονομασία Companya Catalana , αποβιβάστηκε στην Κωνσταντινούπολη. Πρόσφεραν τις στρατιωτικές τους υπηρεσίες για δυο χρόνια, αλλά τελικά έστρεψαν τα όπλα τους εναντίον του Βυζαντίου. Από το 1305 ως το 1309 λεηλάτησαν τη Θράκη, τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία χωρίς να συναντήσουν καμιά σοβαρή αντίσταση. Το 1310 μπήκαν στην υπηρεσία του βουργουνδικού δουκάτου των Αθηνών και Θηβών, γρήγορα ωστόσο στράφηκαν...

περισσότερα...

Μεταξύ των ετών 1311 και 1379 ένας καλά οργανωμένος στρατός περίπου 6,5 χιλιάδων Καταλανών και Αραγονέζων μισθοφόρων, γνωστός στη βιβλιογραφία ως Καταλανική Εταιρεία, κατέκτησε και διοίκησε διά των όπλων την Aνατολική Στερεά Ελλάδα και φυσικά τη Βοιωτία. Την περιοχή αυτή κατάφεραν να την αποσπάσουν από τους Ντελαρός, τους Φράγκους ηγεμόνες του δουκάτου των Αθηνών και Θηβών, ύστερα από τη μεγαλειώδη και απρόσμενη νίκη τους στη μάχη του Αλμυρού Μαγνησίας το Μάρτιο του 1311.

περισσότερα...

Στην πρώιμη κεραμική ξεχωρίζουν τα επιτραπέζια σκεύη με λευκό πηλό του 10ου αι., προερχόμενα από την Κωνσταντινούπολη και ένας αμφορέας από το Οτράντο. Από τα τέλη του 11ου –τέλη 13ου αι. κυριαρχούν τα εφυαλωμένα επιτραπέζια σκεύη με τεχνικές διακόσμησης κοινές στα βυζαντινά εργαστήρια. Στην ντόπια παραγωγή ανήκουν πολλά αγγεία καθημερινής χρήσης. Στην περίοδο της Φραγκοκρατίας εισάγονται πολλά κεραμικά, κυρίως από τη Δύση, ενώ κατά την πρώιμη οθωμανική περίοδο, κυρίως από την Ανατολή.

περισσότερα...

Ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου ή της Παναγίας της Σκριπούς, τμήμα ενός εκτεταμένου αρχαιολογικού χώρου που μαρτυρεί με τον πιο εύγλωττο τρόπο το διαχρονικό παρελθόν της άλλοτε ακμάζουσας βοιωτικής πόλης, βρίσκεται στον Ορχομενό της Βοιωτίας, στην ομώνυμη συνοικία. Το μνημείο αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Βοιωτίας και ένα από τα πιο γνωστά και πολυσυζητημένα κτίρια της μεσοβυζαντινής αρχιτεκτονικής γενικότερα, λόγω της μεγάλης αρχιτεκτονικής αλλά και ιστορικής του αξίας, όπως...

περισσότερα...

Το Κοινό των Βοιωτών υπήρξε το παλαιότερο πρότυπο ομοσπονδιακής οργάνωσης στον ελληνικό χώρο. Το γενικό σχήμα του ομοσπονδιακού αυτού κράτους ήταν διμερές στη δομή του: στην κορυφή ήταν η κεντρική κυβέρνηση που απαρτιζόταν από τους αντιπροσώπους των πόλεων και στη βάση βρίσκονταν οι πόλεις. Υπήρχαν ειδικά αξιώματα και θεσμοί που λειτουργούσαν εντός του Κοινού. Διακρίνονται τρεις περίοδοι λειτουργίας του Βοιωτικού Κοινού: το πρώτο Κοινό διήρκεσε από το 446 έως την Ειρήνη του Βασιλέως το 387/386...

περισσότερα...

Λυρική ποιήτρια από την Τανάγρα της Βοιωτίας. Και άλλες πόλεις, μεταξύ των οποίων η Θήβα, οι Θεσπιές και η Κόρινθος έχουν προταθεί από τους αρχαίους (Παυσανίας 9.22.3) και βυζαντινούς συγγραφείς (Σούδα) ως γενέτειρές της.

περισσότερα...

Η περιοχή των αρχαίων Κορσιών (σημερινό χωριό Πρόδρομος ή Χώστια) είναι μια μικρή κοιλάδα στη νοτιοδυτική Βοιωτία, που περικλείεται από τον ορεινό όγκο του Ελικώνα, βόρεια από το όρος Παλαιοβούνα (υψόμ. 1.748 μ.), δυτικά από το ύψωμα Ράχη Μάδα (υψόμ. 671 μ.) και ανατολικά από το λοφίσκο Μάλια Σέγκα (υψόμ. 424 μ.). Στα ανατολικά βρίσκεται το σημερινό χωριό Δομβραίνα (που ταυτίζεται με την αρχαία Θίσβη). Aυτοί οι μικροί ορεινοί όγκοι καταλήγουν σε μια μικρή παραλία του Κορινθιακού κόλπου που...

περισσότερα...

Ιστορική και αρχαιολογική επισκόπηση της περιοχής του τέως Δήμου Κορώνειας.

περισσότερα...

Η Κορώνεια στην αρχαιότητα ήταν μια απομονωμένη κοινότητα χτισμένη πάνω σε έναν περίοπτο απότομο λόφο μεταξύ των κορυφογραμμών του όρους Ελικώνα. Αν και αναφέρεται στον «Κατάλογο Νεών» της Ιλιάδας, ελάχιστα ίχνη της προϊστορικής εποχής έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής. Τα τείχη κατασκευάστηκαν μάλλον κατά την ύστερη Αρχαϊκή-πρώιμη Κλασική περίοδο και, κατά τα φαινόμενα, η πόλη άνθιζε μέχρι τα τέλη της Ελληνιστικής περιόδου. Αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι η κοινότητα εξακολουθούσε να...

περισσότερα...