Αντί να πολεμήσουν κατά των Μουσουλμάνων και να απελευθερώσουν τον Ιερό Τάφο στην Ιερουσαλήμ, οι σταυροφόροι της Δ΄ Σταυροφορίας παρεξέκλιναν της πορείας τους και βρέθηκαν στις ακτές του Βοσπόρου. Αφού κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη τον Απρίλιο του 1204, προκάλεσαν την κατάρρευση και το διαμελισμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ορισμένες πηγές από τη γραφίδα των ίδιων των συμμετεχόντων ή μαρτύρων από βυζαντινής (Νικήτας Χωνιάτης) και λατινικής πλευράς (Γοδεφρείδος Βιλεαρδουίνος και Ροβέρτος του...

περισσότερα...

Στις 29 Μαΐου 1453 ο Οθωμανός σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη, έπειτα από πολιορκία περίπου δύο μηνών. Κατά την άλωση βρήκε το θάνατο ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος. Αν και το βυζαντινό κράτος είχε πάψει προ πολλού να αποτελεί υπολογίσιμη δύναμη, η συμβολική και συναισθηματική απήχηση της άλωσης ήταν σημαντική, καθώς σήμανε και τυπικά το τέλος της χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

περισσότερα...

Η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης την 29η Μαΐου 1453 είχε άμεσο αποτέλεσμα τον εξανδραποδισμό του συνόλου των κατοίκων και τη μεταφορά των περισσότερων εκτός αυτής. Οι προσπάθειες του Μωάμεθ του Πορθητή για την αναζωογόνηση της πόλης και την επαναφορά της αίγλης της ξεκίνησαν την επαύριο της Άλωσης. Έτσι εκδόθηκε διάταγμα που επέβαλλε τη μεταφορά πληθυσμού, μουσουλμανικού, χριστιανικού και εβραϊκού, από άλλες πόλεις της οθωμανικής επικράτειας.

περισσότερα...

Στις 11 Μαΐου 330 οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης και πολλοί προσκεκλημένοι παρακολούθησαν μια μοναδική τελετή για τα εγκαίνια της νέας πρωτεύουσας του Κωνσταντίνου, της Κωνσταντινούπολης ή Νέας Ρώμης. Με την τελετή αυτή έκλεισε ένα σαρανταήμερο εορταστικών εκδηλώσεων που σημαδεύτηκε από επίδειξη της αυτοκρατορικής γενναιοδωρίας, από κοπή ειδικών αναμνηστικών νομισμάτων και από θρησκευτικές τελετές, τόσο χριστιανικές όσο και παγανιστικές.

περισσότερα...

Η παρουσίαση των "περιθωριακών" ομάδων της Κωνσταντινούπολης περιλαμβάνει τόσο την ανάλυση των παραβατικών συμπεριφορών διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων κατά την εποχή εκείνη, όσο και την ανάλυση των επικρατουσών αντιλήψεων για την ηθική και για την παραβατικότητα.

περισσότερα...

Η προμήθεια μιας πόλης με τα αναγκαία τρόφιμα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση των κατοίκων της και για την ομαλή λειτουργία των θεσμών. Η επιτυχία ή αποτυχία τροφοδότησης μιας πόλης με τα απαραίτητα αγαθά επηρεάζει κάθε μορφή κοινωνικής ζωής. Στην περίπτωση της Κωνσταντινούπολης, η τακτική προμήθεια του πληθυσμού με τρόφιμα ήταν ζήτημα τεράστιας σημασίας, καθώς εξασφάλιζε την ομαλή λειτουργία ολόκληρης της αυτοκρατορίας.

περισσότερα...

Στη διάρκεια της μακράς ιστορίας της, η Κωνσταντινούπολη επλήγη πολλές φορές από πυρκαγιές. Oι πυρκαγιές, όπως και οι σεισμοί, οι κομήτες ή οι εκλείψεις Hλίου, θεωρούνταν θεϊκά προειδοποιητικά σημεία και γι’ αυτό η μνεία τους συμπεριλαμβανόταν στο λειτουργικό ημερολόγιο. Από τους Βυζαντινούς χρονογράφους, τις περισσότερες πληροφορίες για πυρκαγιές στην Κωνσταντινούπολη τις παραδίδει ο Νικήτας Χωνιάτης, ο οποίος έζησε τουλάχιστον πέντε.

περισσότερα...

Μετά τη μεταφορά της έδρας του Πατριαρχείου στο Φανάρι, η περιοχή μετατρέπεται σε κέντρο της ορθοδοξίας. Εκεί ιδρύθηκαν σημαντικά σχολεία όπως η Μεγάλη του Γένους Σχολή, το Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο και το Μαράσλειο, χάρη στα οποία ο τόπος αυτός θεωρήθηκε το θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Από το 18ο αιώνα κατασκευάστηκαν τα περίφημα λιθόκτιστα των Φαναριωτών. Η παρακμή της συνοικίας αυτής ξεκίνησε από τα μέσα του 19ου αιώνα. Από το 1923 έχασε τον ελληνικό...

περισσότερα...