Οι χαρακτηρισμοί του ποιητή Γεωργίου Πισίδη για τον Φωκά

ἤδη μὲν οὖν ἔσβεστο τῆς τυραννίδος
τὸ πῦρ ὁ Φωκᾶς, ἡ καταιγίς, ἡ μέθη,
ὁ τῶν καθ’ ἡμᾶς συμφορῶν πρωτεργάτης,
ἡ τῶν ἐν ὕπνοις φασμάτων τιμωρία,
ὁ τὰς καθ’ ἡμᾶς αἱματώδεις ἐκχύσεις
ἔχειν νομίζων εἰς τρισάθλιον κράτος,
τῆς γῆς τὸ κῆτος, τὸ πρόσωπον Γοργόνος.

Γεώργιος Πισίδης, Ἡρακλειάς, Β΄, επιμ. A. Pertusi, Giorgio di Pisidia Poemi I: Panegirici epici (Ettal 1959) σελ. 251.5-252.11.

Το τραγικό τέλος του Φωκά και ορισμένων στενών συνεργατών του

ὃν ἰδὼν Ἡράκλειος ἔφη “οὕτως, ἄθλιε, τὴν πολιτείαν διῴκησας;” ὁ δὲ “σὺ μᾶλλον” εἶπε “κάλλιον διοικεῖν μέλλεις”. εὐθὺς οὖν αὐτοῦ διὰ ξίφους ἔτι πρὸς τῷ πλοίῳ ὄντος καταψηφίζεται θάνατον, ἔπειτα ἀκρωτηριάζεσθαι, χεροῖν τε δεξιὰν ἄνωθεν ἐκ τοῦ ὠμιαίου ἄρθρου ἐκκόπτεσθαι καὶ τῶν αἰδοίων ἐκτέμνεσθαι καὶ κοντοῖς ἀναρτᾶσθαι, οὕτω τε τὸ σῶμα συρὲν κατὰ τὴν τοῦ Βοὸς λεγόμενην ἀγορὰν τῷ πυρὶ καταπίμπρασθαι, Δομεντιόλον τε τὸν Φωκᾶ ἀδελφὸν καὶ Βονόσσον καὶ Λεόντιον τὸν τῶν βασιλικῶν χρημάτων ταμίαν τὸν αὐτὸν τῷ Φωκᾷ συνδιαφέρειν κίνδυνο προσέταττε.

Νικηφόρος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Ἱστορία σύντομος, 1, επιμ. και αγγλ. μτφρ. C. Mango, Nikephoros Patriarch of Constantinople, Short History (Corpus Fontium Historiae Byzantinae 13, Washington, D.C. 1990) σελ. 36.41-50.