1. Μαυρόπουλος, Δ., Πατριαρχικαί Σελίδες, Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον από 1878-1949 (Athens 1960), p. 13. 2. Σταυρίδης, Β.Θ., Οι Οικουμενικοί Πατριάρχαι, 1860 - σήμερον, τόμ. Α΄: Ιστορία (Thessaloniki 1977), pp. 317-318. 3. Νανάκης, Α. (Αρχιμ.), Οικουμενικού Πατριαρχείου Νεώτερα Ιστορικά Α΄ (Thessaloniki 2000), pp. 90-91. 4. Σταυρίδης, Β.Θ., Οι Οικουμενικοί Πατριάρχαι, 1860 - σήμερον, τόμ. Α΄: Ιστορία (Thessaloniki 1977), pp. 321-322. 5. Κυριακός, Α.Δ., Εκκλησιαστική Ιστορία από της ιδρύσεως της Εκκλησίας μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων (Athens 1881), pp. 26-27. 6. According to Stavridis, Dionysios offered his resignation on June 23 and not on July 23, as claims Gritsopoulos. See Σταυρίδης [Stavridis], Β.Θ., Οι Οικουμενικοί Πατριάρχαι, 1860 - σήμερον, τόμ. Α΄: Ιστορία (Thessaloniki 1977), p. 322 , and Γριτσόπουλος [Gritsopoulos], Τ., "Διονύσιος Ε΄", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια Ε΄ (Athens 1965), p. 26.
7. See Κυριακός, Α.Δ., Εκκλησιαστική Ιστορία από της ιδρύσεως της Εκκλησίας μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων, vol. 3 (Athens 1898), p. 27. 8. Dionysios must have been aware of the Russian intervention; hence his uncompromising attitude. Mavropoulos claims the Patriarch was informed by Mavrogeni Pasha, who had been sent by the Sultan in order to convince Dionysios. Μαυρόπουλος [Mavropoulos], Δ., Πατριαρχικαί Σελίδες, Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον από 1878 - 1949 (Athens 1960), pp. 15-19.
9. Γριτσόπουλος, Τ., "Διονύσιος Ε΄", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια Ε΄ (Athens 1965), p. 26. |